Μαζί.
Σε μια γωνιά. Δυο μάτια πύρινα. Στο κορμί σου καρφωμένα, σε κοιτούν δυο κουμπιά φτιαγμένα από λάβα. Aν τα απαντήσεις ποτε θαρρείς, θα πετρώσεις από ντροπή. Από ντροπή που ζεις καλύτερα. Δεν έχεις το κουράγιο, μα ούτε και τα κότσια να προσφέρεις μια φέτα ψωμί και τυρί. Απλά πράγματα. Δεν …
